Toen er op een avond een sociale bijeenkomst was in het bedrijf, werd ik zo dronken dat ik niet alleen naar huis kon gaan... Miyashita, die in mijn tweede jaar bij het bedrijf zat, zorgde voor mij en mijn reputatie als senior was volledig verwoest... Ik voelde me in veel opzichten verdrietig en liet mijn hoofd hangen. Op dat moment werd ik geleid door een zoete verleiding en bezocht haar huis en zei: 'Senpai, er is niet langer de laatste trein, toch? Zin om thuis nog een drankje te doen?'' Ze laten je niet binnen met een vies pak.